Posts6

Mijn zwager – Deel 1: Hoe een middagje oppassen compleet uit de hand liep Hij is als een broer voor me. Hij heeft me zien opgroeien. Hij is er altijd voor me geweest. Als ik me k*t voelde of als ik mezelf weer in de problemen had gewerkt, was hij er voor me. Ik kan altijd bij hem terecht. Hij is een van de weinigen die niet oordeelt. Een luisterend oor wanneer je die nodig hebt, dat is mijn zwager. En ik ken hem bijna mijn hele leven. Ik weet nog wel dat hij voor het eerst bij ons thuis kwam. Harstikke zenuwachtig, bang dat hij de verkeerde dingen zou zeggen of zou doen. Ik was toen al… Read more

“Roos, Dahlila” hoor ik mijn moeder vanuit de keuken roepen. “Komen jullie nog even thee drinken?” Shit, net te laat denk ik. Had gehoopt dat we rechtstreeks naar boven konden gaan, zonder opgemerkt te worden door iemand. “Kom, snel naar boven voordat mama ons ziet”, zeg ik tegen Roos. “Nee mam, ander keertje. We hebben vandaag veel huiswerk meegekregen”. Net nadat we onze schoenen hadden uitgedaan en ons omgedraaid hadden om de trap op te gaan stond ze daar. Ons beiden van top tot teen te bekijken. “Roos, gaat alles wel goed met je?” vraagt mijn moeder. “Wat is er met je gebeurd?” Als je er n… Read more

. . . zo nat geweest. Alles klopte. De manier waarop onze lichamen in elkaar verstrengeld lagen. Net als de katten van Roos – Jojo en Slijm – waren wij vanavond twee handen op een buik. Alsof we altijd geliefden zijn geweest. Ik hoefde niet na te denken. Alles ging vanzelf. Voor het eerst in lange tijd heb ik mezelf volledig kunnen overgeven. Roos haalde me uit mijn hoofd en wist me naar het hier en nu te brengen. We gingen zo in elkaar op dat we de wereld om ons heen vergeten waren. Als een nucleaire ramp zich over Europa zou voltrekken zouden we het niet eens in de gaten hebben gehad. Dit w… Read more

Het onweert. En niet zo’n klein beetje ook. De bliksemschichten. Het lijkt wel een fucking techno concert. Oh my fucking god, roep ik tegen mezelf terwijl ik naar huis fiets! En dan heb ik het natuurlijk niet over het weer. Niet te geloven wat er allemaal is gebeurd. Echt bizar! Ik kan zo niet naar huis. Ik moet mezelf even kalmeren. Ik ben veel te… Ik weet niet eens in wat voor staat ik verkeer, maar ik voel zoveel dingen tegelijk en er zijn vanavond zo veel dingen gebeurd. Eén ding weet ik wel, ik ben nog steeds onder invloed. Was alles wel legaal, vraag ik mezelf af? Daar ga je wéér, houd n… Read more

Die kus op mijn rood gestifte, vochtige en hongerige lippen heeft zo veel met mij gedaan. Veel meer dan ik aanvankelijk wilde en durfde toe te geven. Nooit gedacht dat een simpele luchtige kus van mijn beste vriendin een kriebel in mijn onderbuik kon bezorgen. Een kriebel die diep doordringt. Diep naar beneden. Als ik nu terugga naar dat bewuste moment, geloof ik zelfs dat ik die bewuste kriebel in mijn vagina heb gevoeld. Daar durfde ik toen natuurlijk nooit aan toe te geven. Ik kan me nog herinneren dat ik tegen mezelf zei “Saved by the bell” toen de telefoon van Roos overging. Overweldigd d… Read more

Mijn beste vriendin is zo’n meisje die ie-der-een leuk vindt. Ze is bloedmooi, lief, zorgzaam en super onschuldig. Ze doet geen vlieg kwaad. Als de wereld in haar handen lag, zou er geen oorlog zijn. Mijn beste vriendin heeft een bepaalde werking op mensen. Mensen om haar heen- bekend of onbekend- laten enkel hun beste kant van zichzelf zien wanneer zij in de buurt zijn van mijn beste vriendin. Dat is haar kracht. Alleen had zij dat zelf maar in de gaten… Roos heet ze, mijn beste vriendin. Roos is blond, heeft half lang haar en heeft een bleke huid. Een huid met sproeten. Een huid dat ook sn… Read more