ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΟΝΟΣ...

Το μαξιλαρι στη πλευρα μου υγρο και παγωμενο.. Τα καυτα μου δακρυα ποταμι συνεχιζουν να τρεχουν μεσα απο τα σφιχτοκλεισμενα ματια μου..

Το σωμα μου φυλακισμενο στα σκληρα σου μπρατσα στη τελευταια μας βραδυα.. Σε λιγες ωρες φευγεις.. Το δωματιο γεματο μυρωδιες απο το αγριο γαμισι μας χθες το βραδυ..

Αν και κοιμασαι τα μπρατσα σου με σφιγγουν περισσοτερο.. Το ξερω μωρακι μου πως ενδομυχα δε θες να μ αφησεις. Δεν θες να πας πισω. Δεν θες να γυρισεις..

Τα αναφυλητά μου βουβα.. Πρεπει να φανω δυνατός. Πρέπει να φανώ γεναιος. Πρέπει... Πρέπει.
Ενας στεναγμος στον υπνο σου με κανει μεινω ακινητος. Κραταω βαθεια την ανασα μου μη σε ξυπνησω και με δεις.. Δε θελω να ξερεις πως μου λειπεις ηδη.. κολλαω πιο πολυ επανω σου.. Τα γυμνα μας σωματα σε απολυτη αρμονια.. Γιναμε ενα.

Το σκληρο σου στηθος τρυπαει τη πλατη μου, τα ποδια σου μπλεγμένα στα δικά μου. Το χαλαρο πια πεος σου ξεκουραζεται αναμεσα στα κολωμαγουλά μου.. Σα να μη θελει να βγει απο κει. Σαν να ξερει..

Μπιπ...Μπιπ...Μπιπ...

Το ξυπνητήρι αρχιζει να χτυπα.. Απλώνεις το χερι σου και το κλεινεις για να μη με ξυπνησει..

Νοιωθω τη ματια σου καρφωμένη επανω μου.. Σε νοιωθω που με κοιτας.. Ειμαι σιγουρος μωρο μου πως το προσωπο σου εχει εκεινη την εκφραση λύπης που δεν θελω να βλεπω πανω στο τέλειο προσωπακι σου.. Τα χειλη σου αφήνουν ενα απαλό φιλί στον ώμο μου.. Τραβιεσαι σιγα και σηκώνεσαι.. Το δέρμα μου αρχίζει να παγώνει..

Οι κινήσεις σου στο δωμάτιο σιγανές.

Μαζέυεις τα σκορπισμένα απο το αγριιο σεξ ρούχα σου και ντυνεσαι.. Ακουωντο φερμουαρ του παντελονιου σου να ανεβαινει και τρελαινομαι.. Θέλω να σηκωθω να σε παρω στην αγκαλιά μου και να ουρλιαξω,,,

Μείνε...

Ερχεσαι απο τη πλευρά του κεφαλιου μου.. Τα δακρυα που κυλανε προδωσαν την αγρυπια μου.. Σκύβεις και με φιλας.. Τα αλμυρα μου δάκρυα με τη γλυκα της γλώσσας σου.. Με χαιδέυεις..
'
Σε λιγες μερες θα ξαναρθω... "μου λες.

Αφηνοντας ενα αναστεναγμό παιρνεις τα πραγματά σου. Τα βήματα σου βαρια προς την εξώπορτα. Στεκεσαι. γυριζεις στο μερος μου. Τα μάτια μου ανοιχτα σε κοιταζουν..
'
Πρέπει ...".μου λές

"Πρέπει ..." σου απαντώ...

Η πόρτα κλεινει πισω σου απαλα..

Αλλωστε οι αποχερετισμοι δεν μας αρεσαν ποτε..