Ένα καλοκαίρι σε ένα νησί 2

Αφού πληρώσαμε και φύγαμε στο μυαλό μου γυρνούσε το πόσο χαζή ένιωθα και το πόσο μικρή έδειχνα στα μάτια της. Με πήγε και με άφησε στο σπίτι μου και χωρίς πια να πω πολλά την καληνύχτισα και έφυγα. μπήκα στο σπίτι χαιρέτησα τους δικούς μου που ήταν στο σαλόνι βλέποντας τηλεόραση και αμέσως κλείστηκα στο δωμάτιο μου . Το μυαλό μου ήταν γεμάτο με σκέψεις για το πόσο μικρή και ανώριμη έδειχνα στα μάτια της...αλλά και στο πόσο ριψοκίνδυνο ήταν όλο αυτό που θα έκανα. Το να βρεθώ σε ένα απομονωμένο νησί μαζί με την Νάντια δεν ήταν μια απλή απόφαση ούτε κάτι ακίνδυνο. Η Νάντια με περνάει 17 ολόκληρα χρόνια.. μια διαφορά αρκετά έντονη. Η Νάντια μεγαλωμένη μόνη , περασμένη από διάφορες κακουχίες , δοκιμασίες και εμπειρίες ήταν για εμένα κάτι τρομερό άπιαστο πρότυπο σε όλους τους τομείς. με γοήτευε το κάθε τι πάνω της όχι με ερωτικό τρόπο ... με κέντριζε με ανατρίχιαζε και με έκανε να θέλω να με κάνει να ζήσω λίγη από τη ζωή της να με μυήσει σε μονοπάτια που γνωρίζει να με κάνει να δω πράγματα που εκείνη γνώριζε. Λαχταρούσα και ήμουν αποφασισμένη να της δείξω απόλυτη αφοσίωση και εμπιστοσύνη και εκείνη αυτό το ήξερε το καταλάβαινε κάθε φορά που με ρωτούσε κάτι ...το καταλάβαινε από τα όσα έλεγα χωρίς να προσπαθεί και πολύ έβλεπε τη λαχτάρα και τον ενθουσιασμό μου. Διανύοντας μια δύσκολη ηλικία γεμάτη ορμές ενοχές και προβληματισμούς η αγονία και οι φαντασιώσεις που ερχόντουσαν στο μυαλό μου για τις διακοπές που θα ζούσα εκείνο το καλοκαίρι δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να κάνουν το κορμί μου να βρίσκεται σε σεξουαλική έξαψη. Όπως ξεντύθηκα έμεινα ολόγυμνη στο δωμάτιο μου και πήγα μπροστά στον καθρέφτη μου υπάρχει στο πλάι της ντουλάπας μου και στάθηκα ακίνητη όρθια να με κοιτάζω ...σε δευτερόλεπτα πέρασαν από το μυαλό μου χιλιάδες εικόνες φαντασίωσης που είχαν γεννηθεί στο μυαλό μου για το καλοκαίρι που ήταν μπροστά και τις διακοπές που θα ζούσα με την Νάντια... χωρίς καμία δυσκολία τα χειλάκια γυάλιζαν από τα υγρά του κόλπου μου προκαλώντας μου ένα πού έντονο συναίσθημα ερεθισμού, τα χειλάκια χώριζαν το ένα από το άλλο και ένιωθα έντονο αυτό το ανάμεικτο αίσθημα καψίματος φαγούρας και ερεθισμού το οποίο στην ηλικία μου ήταν τόσο συχνό και έντονο. πήγα το χέρι μου πάνω από την κλειτορίδα μου και πιέζοντας λίγο την περιοχή τράβηξα ελαφρά πάνω προς την κοιλία μου το δέρμα της περιοχής που αυτό έκανε τα χειλάκια να χωρίσουν και να τεντώσουν και την κλειτορίδα μου να εμφανιστεί προς τα έξω ανάμεσα τους. πριν προλάβω να την αγγίξω άρχισα να νιώθω στην περιοχή μου παλμούς οι οποίοι έγιναν αμέσως μικροί σπασμοί, ένας όμορφος γρήγορος οργασμός είχε μόλις εξελιχθεί, τα μούτρα μου ήταν κατακόκκινα σαν να είχα τρέξει και οι παλάμες μου είχαν ιδρώσει πήγα τα δάχτυλα μου από κάτω και άγγιξα τα χειλάκια στην είσοδο του κόλπου μου... είχα γεμίσει με αυτά τα παχύρρευστα διάφανα υγρά που τον τελευταίο καιρό είχαν γίνει μόνιμοι φίλοι μου στην περιοχή.... Ορμόνες στο κόκκινο να κάνουν πάρτι στο σώμα μου χωρίς να έχω κανέναν έλεγχο . Όριζαν το μυαλό και το σώμα μου και η συνείδηση μου υπήρχε σαν ένας απλός παρατηρητής χωρίς να μπορεί να επέμβει σε τίποτα, το σώμα και το μυαλό παίζαν παιχνίδια που αδυνατούσα να δαμάσω . Φόρεσα ένα νυχτικό που συνήθως φορούσα το οποίο ήταν το κλασικό κοντό μακό νυχτικό που όλες οι κοπέλες είχαμε το οποίο ήταν σαν ένα κοντό φόρεμα με τιραντάκια γκρι χρώματος , χωρίς εσώρουχα και ξάπλωσα όπως ήμουν, ξαπλωμένη ανάσκελα στο κρεβάτι μου οι ρόγες μου κοιτούσαν το ταβάνι η μια δεξιά και η άλλη αριστερά μου υπενθύμιζαν το πόσο ένταση υπήρχε στο σώμα μου. Γύρισα μπρούμυτα μάζεψα τα πόδια μου αγκαλιά μου και αποκοιμήθηκα... το ξυπνητήρι δεν άργησε να χτυπήσει και το πρωινό με βρήκε με τις ίδιες και περισσότερες ορμές που είχα από το βράδυ, σαν να μην είχε έρθει ο οργασμούλης ποτέ. Φόρμα στρινγκ και σουτιέν αθλητικά παπούτσια φούτερ μπουφάν και σφαίρα να ετοιμαστώ για να μην πάρω απουσία την πρώτη ώρα βρέθηκα ξανά να ακούω για άλγεβρα... το μυαλό μου μόνο στην άλγεβρα δεν μπορούσε να εστιάσει. Ένα μυαλό που το μόνο που σκεφτόταν ήταν οι διακοπές σε ένα σώμα το οποίο μόνιμα πάντα και παντού βομβαρδιζόταν από ορμές... ένα μυαλό να προσπαθεί να δείχνει συγκεντρωμένο....η ημέρα μου είχε φανεί ατελείωτη πραγματικά αλλά επιτέλους είχε πάει μεσημέρι...γρήγορα στο σπίτι και σφαίρα για προπόνηση κολύμβησης για να τελειώσω και να πάω για τρέξιμο στην συνέχεια φροντιστήριο και να γυρίσω σπίτι να διαβάσω το πρόγραμμα μου ήταν πραγματικά γεμάτο και πιεσμένο που σε συνδυασμό με όλα αυτά που συνέβαιναν στο σώμα μου ένιωθα πολλές στιγμές της ημέρας έτοιμη να εκραγώ αν και πολλές φορές συνέβαινε και αυτό, ξεσπούσα με κλάματα και νεύρα πολλές φορές για άσχετα πράγματα που πολλές φορές ήταν πραγματικά ασήμαντα χωρίς να μπορώ να το ελέγχω όμως... και σαν να μην έφταναν όλα αυτά που συνέβαιναν ,παντού γύρω να υπάρχουν αγόρια που να ''εκλιπαρούν'' να δουν κάτι από το σώμα σου και να προσπαθούν να κάνουν κάτι μαζί σου προφανώς βιώνοντας μια παρόμοια αντίστοιχη κατάσταση ορμών αλλά και παντού γύρω μεγαλύτεροι άντρες να σε κοιτάζουν σαν ξερολούκουμο συνεχίζεται.....