Hayatın izinde 15

Bu konuşmanın üstünden çalışmaya başlamıştım ki İrem aradı ve akşam arkadaşında kalmak için izin istedi, annesinden de izin almış, bu da bu gece evde teyzem ve benim yalnız olacağımız anlamına geliyordu, her şey sanki beni teyzeme itiyordu anlamış değilim! Neyse zaman gelmişti ve Esma abla ile hızlıca adrese gittik, bir apartmandı daireye çıkmalı mıyız derken Mert Bey geldi ve apartmana girdi, biraz bekleyip daha sonra girme kararı aldık. 5-10 dakika geçmişti, tam çıkacakken apartmanın girişine bir kadın geldi, Esma ablanın yaşlarda, mor saçlı, esmer tenli uzaktan görebildiğim kadarıyla böyle bir kadın, ayaklanırken Esma abla beni geri çekti ve öylece kaldı.

-Abla iyi misin? Ne oldu?
-Candan… Candan bu
-Senin arkadaşın olan, onun ne işi var burada?
-Öğrenecez Şimdi

diyerek arabadan fırlamıştı. Hızlıca adreste yazan daireyi arıyordu ve buldu da, hızla kapıyı yumruklamaya başlayınca Mert Bey yanında Candan’la kapıyı açtı, Esma abla yukarı çıktığından hızlı bir şekilde koşarak aşağı indi, tabii bende peşinden, hemen arabaya binerek oradan uzaklaştık. Akşama kadar orada burada yürüdük ve tek bir kelime bile etmedi, bu arada telefonunu kapattı, bir kaç kere Mert Bey bana mesaj attı ve yanımıza gelmek istedi ancak durumu anlatıp gelmemesini istedim. Akşam olmuş bizde eve geçmiştik, Esma abla elimden tutarak beni de zorla ana eve çekmiş ve babasının çalışma odasına gitmiştik, anlaşılan Mert Bey için hesap vakti gelmişti;

-Kızım hoş geldin, otur konuşalım hadi

Mert bey boynunu bükmüş ve mazlum bir şekilde bakıyordu, Esma abla ağlamaya başlamıştı

-Annemle aranız bozuk biliyorum, biri olacak onu da biliyorum ve emin ol ki karşı değilim ama neden benim arkadaşım
-Kızım bilmiyordum vallahi bilmiyordum, o da senin baban olduğumu bilmiyormuş zaten, farkı bir isimle tanışmıştım, gerçek ismimi söylememiştim
-Nasıl tanıştınız o zaman
-Bizim holdinge yakın olan avm de ki Spor salonuna gitmeye başladım, orada spor yapıyormuş, birbirimize yardım ederken tanıştık, zaten 2 haftadır görüşüyorduk, kızma Esma söz bir daha görüşmeyeceğim onunla!
-Seviyor musun onu?
-Hayır

Mert bey bunu derken sesi titremişti, yalan söylediği belliydi.

-Yalancı! Belli oluyor işte. Tamam, ne yapıyorsanız yapın karışmıyorum.

Diyerek odadan çıkıp gitmişti

-Gürkan, ben ne yapıcam? Akıl ver bana
-Bilmiyorum ama bu durumda en iyisi beklemek sanırım, ben onunla konuşurum, endişelenmeyin


diyerek Esma ablanın yanına geçmiştim. Ona

-Anlıyorum bu durum senin için bi hayli zor, netice de bi tarafta en yakın arkadaşın ve öbür tarafta baban ama şunu bilmeni istiyorum bi gün baban bana son 7-8 yıldır annenle her hangi bir ilişkisi olmadığını söyledi, gönül bağı olarak tamamen koptular, onu da düşün ve izin ver. Babanın biriyle görüşmesi emin ol ki onu daha mutlu yapar

gibisinden bir konuşma yapmıştım. Esma abla uzun uzun düşünerek telefonunu açmaya karar verdi, telefonunda bir dolu cevapsız çağrı işareti vardı, zannediyorum pek çoğu da Candan’dı, biraz ekrana boş boş bakındıktan sonra telefondan birini arayarak odadan fırladı, peşinden gittim ve çalışma odasına girdik.

-Alo Esma, dinle beni bak..

Candan telefonu açmıştı, telefon hoparlördeydi, Esma Abla konuşmaya başladı,

-İkinize de diyorum! İlişkinize onay verdim

burada sesi zamanla kısılmıştı,

-ama bu durumu kabullenmem zaman alacak bu yüzden bi müddet sizi görmek istemiyorum.

Candan’ın ağlama sesi geliyordu

-Zırlama kız! hafta sonu çay çekirdek yapalım bize gelirsin

diyerek ilişkilerine izin vermiş ve Candan’ı affetmişti, Mert beyin gözünden mutluluk akıyordu ve kızına sarılmıştı.

Onları baş başa bırakarak eve geçtim ve bi duş aldım, teyzemin gelmesine çok az vardı ve karar vermem gerekiyordu, Nurdan benim teyzem mi yoksa bir kadın mı?